Sevgili Anneciğim ve Babacığım, Biliyorum bu günlerde sizi çok üzüyorum.Aykırı bir davranış yaptığımda yüzünüzdeki İfade:?Sana ne oldu yavrum,neredeyse artık seni tanıyamıyoruz!? diyor sanki..Aslına ba- karsanız ben de bu günlerde kendimi pek tanıyamaz oldum.Olur olmaz her şeye ,birden bire sinirleniyorum.Aslında söylediğiniz şeylerin çoğunu haklı buluyorum içimden,ama nedense itiraz etmezsem büyüdüğümü size ve özellikle kendime ispatlayamıyormuşum gibi geliyor.Size bir sır vereyim mi,aslında size ters davrandığımda çok üzülüyorum,içim pişmanlıkla doluyor ama iş işten geçmiş oluyor. Bu günlerde arkadaşlarımla daha çok birlikte olmak isteyip , sizinle daha az birlikte olmam sizi biraz kaygılandırıyor ,bunun da farkındayım.Ama onlarla daha yakın olmam sizi artık sevmediğim,sizi hiçe saydığım anlamına gelmez ki...Yalnızca artık bazı şeyleri bağımsızca yapabildiğimi görmek istiyorum.Yoksa sizin yeriniz ayrı ,arkadaşlarımın yeri ayrı. Nasıl kişilerle arkadaşlık ettiğimi merak edebilirsiniz bunu anlarım,ama lütfen hafiye gibi daima peşimde olmayın.Çok üzülüyorum ve bana güvenmediğiniz hissine kapılıyorum.Bu ise kendimi beceriksiz , başarısız hissetmeme neden oluyor.Hem bazan da arkadaşlarım arasında alay konusu olmama neden oluyor.?Ağzın süt kokuyor büyü de gel.Sütünü içtin mi bakıyııım!? gibi sözleri duymak çok ağırıma gidiyor.O zaman da öfkemi sizden çıkarıyorum.Sonrasında ne kadar pişman olsam da..Arkadaşlarımı araştıracaksanız bile bunu bana hissettirmeden yapın lütfen. Bana kendi kafanızdaki mesleği,hayatı dayatmayın,benim de kendimce bir dünyam,hayallerim var.Onları gerçekleştirmeme izin verin.Böyle olmaz sa hayatım boyunca kendimi mutsuz hissederim.Hep bir şeyler eksik , bir şeyler yarım kalır. Beni başkalarının çocuklarıyla kıyaslamayın.Bir şeyi yapacağım varsa da yapmayacağım geliyor.Diğer yandan da için için kırılıp , güceniyorum size .Ve sizin tarafınızdan sevilmediğim , ne yaparsam yapayım sizi memnun edemeyeceğim hissine kaplıp ,ümit- sizliğe düşüyorum.. Bir başarımı gördüğünüzde beni takdir edin.Merak etmeyin şımarmam.Anne ve babamın bana güvendiğini bana inandığını bilmek daha büyük başarılar kazanma yolunda müthiş bir güç verir bana.Böyle yapmaz da hep eleştirecek bir yan bulursanız ;giderek sizden uzaklaşır kim olursa olsun beni takdir edecek birileriyle birlikte olurum.Hele bir de bunlar yanlış arkadaşlar olursa hayatım kayıp gider ve ben de kaybolmuş insanlardan olurum. Küçük bir hatam olduğunda ,bir felakete sebep olmuşum gibi davranmayın.Bana hata payı bırakın.Çok tehlikeli boyutta olmadıktan sonra bırakın hatamın sonucuna kendim katlanayım.Emin olun bir daha aynı yanlışı tekrarlamam ve bu sizin bana öğüt vermenizden çok daha etkili bir yoldur inanın. Sizi endişelendirecek bir davranış yaptığımda ,bana bağırmayın,beni aşağılamayın,beni Yargılamayın.Ne kadar üzüldüğünüzü ,ne kadar meraklandığınızı söyleyin.Bu en büyük ders olur benim için.En azından sizi anlamaya çalışırım,bir daha da yapmamaya özen gösteririm.Ama bağırırsanız,azarlarsanız tam tersini yapar sizi de kendimi de üzmüş olurum. Biliyorum o eski küçük,uslu çocuğunuzu özlüyorsunuz.Ama ne yapalım bu da büyümenin sıkıntıları herhalde.Atlatacağımıza inanıyorum.FAKAT SİZİN DESTEĞİNİZ OLMADAN ASLA BAŞARAMAM! Sevgiler Çocuğunuz
[ Yazan : Fikret | Okunma : 6432 ]
|