Sevgili Anneciğim ve Babacığım,
Biliyorum bu günlerde sizi çok üzüyorum.Aykırı bir davranış yaptığımda yüzünüzdeki
İfade:?Sana ne oldu yavrum,neredeyse artık seni tanıyamıyoruz!? diyor sanki..Aslına ba-
karsanız ben de bu günlerde kendimi pek tanıyamaz oldum.Olur olmaz her şeye ,birden
bire sinirleniyorum.Aslında söylediğiniz şeylerin çoğunu haklı buluyorum içimden,ama
nedense itiraz etmezsem büyüdüğümü size ve özellikle kendime ispatlayamıyormuşum
gibi geliyor.Size bir sır vereyim mi,aslında size ters davrandığımda çok üzülüyorum,içim
pişmanlıkla doluyor ama iş işten geçmiş oluyor.
Bu günlerde arkadaşlarımla daha çok birlikte olmak isteyip , sizinle daha az birlikte
olmam sizi biraz kaygılandırıyor ,bunun da farkındayım.Ama onlarla daha yakın olmam
sizi artık sevmediğim,sizi hiçe saydığım anlamına gelmez ki...Yalnızca artık bazı şeyleri
bağımsızca yapabildiğimi görmek istiyorum.Yoksa sizin yeriniz ayrı ,arkadaşlarımın yeri
ayrı.
Nasıl kişilerle arkadaşlık ettiğimi merak edebilirsiniz bunu anlarım,ama lütfen hafiye
gibi daima peşimde olmayın.Çok üzülüyorum ve bana güvenmediğiniz hissine
kapılıyorum.Bu ise kendimi beceriksiz , başarısız hissetmeme neden oluyor.Hem bazan da
arkadaşlarım arasında alay konusu olmama neden oluyor.?Ağzın süt kokuyor büyü de
gel.Sütünü içtin mi bakıyııım!? gibi sözleri duymak çok ağırıma gidiyor.O zaman da
öfkemi sizden çıkarıyorum.Sonrasında ne kadar pişman olsam da..Arkadaşlarımı
araştıracaksanız bile bunu bana hissettirmeden yapın lütfen.
Bana kendi kafanızdaki mesleği,hayatı dayatmayın,benim de kendimce bir
dünyam,hayallerim var.Onları gerçekleştirmeme izin verin.Böyle olmaz sa hayatım
boyunca kendimi mutsuz hissederim.Hep bir şeyler eksik , bir şeyler yarım kalır.
Beni başkalarının çocuklarıyla kıyaslamayın.Bir şeyi yapacağım varsa da yapmayacağım
geliyor.Diğer yandan da için için kırılıp , güceniyorum size .Ve sizin tarafınızdan
sevilmediğim , ne yaparsam yapayım sizi memnun edemeyeceğim hissine kaplıp ,ümit-
sizliğe düşüyorum..
Bir başarımı gördüğünüzde beni takdir edin.Merak etmeyin şımarmam.Anne ve
babamın bana güvendiğini bana inandığını bilmek daha büyük başarılar kazanma yolunda
müthiş bir güç verir bana.Böyle yapmaz da hep eleştirecek bir yan bulursanız
;giderek sizden uzaklaşır kim olursa olsun beni takdir edecek birileriyle birlikte
olurum.Hele bir de bunlar yanlış arkadaşlar olursa hayatım kayıp gider ve ben de
kaybolmuş insanlardan olurum.
Küçük bir hatam olduğunda ,bir felakete sebep olmuşum gibi davranmayın.Bana hata
payı bırakın.Çok tehlikeli boyutta olmadıktan sonra bırakın hatamın sonucuna kendim
katlanayım.Emin olun bir daha aynı yanlışı tekrarlamam ve bu sizin bana öğüt
vermenizden çok daha etkili bir yoldur inanın.
Sizi endişelendirecek bir davranış yaptığımda ,bana bağırmayın,beni aşağılamayın,beni
Yargılamayın.Ne kadar üzüldüğünüzü ,ne kadar meraklandığınızı söyleyin.Bu en büyük
ders olur benim için.En azından sizi anlamaya çalışırım,bir daha da yapmamaya özen
gösteririm.Ama bağırırsanız,azarlarsanız tam tersini yapar sizi de kendimi de üzmüş
olurum.
Biliyorum o eski küçük,uslu çocuğunuzu özlüyorsunuz.Ama ne yapalım bu da
büyümenin sıkıntıları herhalde.Atlatacağımıza inanıyorum.FAKAT SİZİN DESTEĞİNİZ
OLMADAN ASLA BAŞARAMAM!
Sevgiler
Çocuğunuz
[ Yazan : Fikret | Okunma : 6455 ]
|
FEN
BİLİMLERİ MENÜSÜ
İLETİŞİM
ERGEN MEKTUBU