Çok büyük bir borunun içinden geçiyordum.Bu boruya atar damar diyorlarmış, böbrek atardamarı…Böbrek nasıl bir şey merak ediyordum.Fasulyeye benziyorlar, iki tane fasulyeye…İnsanların, daha doğrusu çocukların bir çoğu fasulye sevmezmiş.Acaba bu fasulyeye benzeyen böbrekler yenir mi?Elbette bu durumda yiyemem…

Kaymaya devam ettik ve en sonunda fasulyelerdeyiz. Çok garip bir cisim yararlı ve zararlı maddeleri bizden ayırdı.Kamışa benzetmiştim bu yapıyı, dolanmış eğri büğrü kamışlara…Bu cisme nefron adı veriliyormuş.Sonra ne olduysa yararlı maddeler tekrar bize karıştı.Nefronlar emilim ile bize geri vermiş.Ne güzel!Bir arkadaş buldum.Adı Yararlı Madde’ymiş.Tanıştıktan sonra aklıma takılan soruyu ona sordum. “Bu zararlı atıklara ne olacak?” O da bana şu cevabı verdi.

-Yararlı madde onun adı atık değil ama atık da diyebilirsin.Şimdi bu maddeler üreye dönüştü….

Bunları anlatırken aklıma üre ne demek sorusu geldi “Peki üre nedir?” Sakince cevap verdi. “Üre azotlu maddelerin yanması sonucunda oluşan, erimiş halde idrarda bulunan maddedir".Şimdi devam edeyim.Bu üreler idrarı oluşturur ve üreter adı verilen bir borudan geçerek idrar kesesinde toplanır.Sonra da üretra adı verilen yapı ile dışarı atılır”

Arkadaşım bunları anlatırken bir borudan geçerek dolaşıma devam ettik.Bizi böbrekten çıkaran büyük geniş boruya böbrek toplardamarı deniyormuş.Borudan kayarak yolculuğumuza devam ettik.